Dramat 2022

Jest coś niepokojącego w Erkhmee, który pozornie chce zapewnić swojej artystycznej żonie Selenge bezpieczeństwo i opiekę. Gwałtowne oblicze i nietypowe zachowania mężczyzny obserwowane są przez ich ciekawskiego sąsiada, który próbuje zrozumieć całą sytuację. Pojawia się jednak więcej pytań, niż odpowiedzi.

Spokojna wyspa zamienia się w więzienie, gdy grupa uzbrojonych aktywistów bierze jako zakładników całą populację osobliwego, odizolowanego miejsca u wybrzeży Bretanii. Są wysoce zorganizowani, ale ich motywy pozostają tajemnicą. Jest tylko jedna rzecz, której Alpha, ich przywódca, nie wziął pod uwagę: pięciu pasażerom wahadłowca łączącego wyspę z lądem udaje się uciec i ukryć. Gdy wyspiarze stają w obliczu tej niezwykłej, śmiertelnej sytuacji, na światło dzienne wychodzą tajemnice, źródła konfliktu. Ale kto z nich zostanie bohaterem, tchórzem czy zdrajcą?

Emerytowany wojskowy (Régis Laroche) mieszka w popularnej dzielnicy Bois du Temple. W czasie, gdy chowa matkę, jego sąsiad Bébé (Philippe Petit), należący do grupy miejskich gangsterów, przygotowuje się do okradzenia konwoju bogatego arabskiego księcia…

Opowieść o znalezieniu miejsca, w którym można się zakorzenić, gdy życiowe przeszkody zniechęciły cię. Chang-su, były zawodnik reprezentacji Korei Południowej w jeździectwie, został zmuszony do wcześniejszego porzucenia swoich marzeń. Pracuje w kamieniołomie w wiejskim miasteczku Maniwa w zachodniej Japonii, gdzie mieszka z Minami i jej małą córeczką. Yamabuki, nastolatka, zaczyna organizować ciche protesty, które przeradzają się w akcje społeczne, ku wielkiemu przerażeniu jej ojca policjanta. Bez ich wiedzy życie Chang-su, Yamabuki i innych mieszkańców powoli zaczyna się splatać.

Libertad jest apodyktyczna, kontroluje wszystko i wszystkich. Mąż ucieka od niej, bo zabijała go miłością. A teraz ukochany jedynak, Mateo, choruje na raka. Ale nawet choroba nie pozwala mu uciec od matki: Libertad oplata go mackami matczynego uwielbienia tak ciasno, że jasne jest, że to ona potrzebuje go bardziej niż on jej. Jej miłość jest wypaczona i potworna, okalecza go i nie pozwala mu dorosnąć. W ich małym świecie Libertad jest dyktatorem, a Mateo posłusznym każdemu słowu, drżącym ze strachu i bezwolnym ludem.

Borykająca się z życiowym brakiem celu i zaangażowania 25-latka z Los Angeles odkrywa, że ma tylko 24 godziny na podjęcie jednej z najbardziej istotnych decyzji w jej życiu – co zrobić z nieplanowaną ciążą. W dodatku zostaje zwolniona z podrzędnej pracy w sklepie z kostiumami. Zaczyna krążyć po mieście, szukając kontaktu i wsparcia od swojego chłopaka, przyjaciół i rodziny. Ale nikt nie traktuje jej poważnie. Musi w końcu zmierzyć się z dorosłością i tym, że inni postrzegają ją jako nieustannie uciekającą przed odpowiedzialnością.

Pod koniec sierpnia Léna (Lucile Balézeaux) przybywa do Arles, by dołączyć do Mariusa (Cesar Simonot), starej wakacyjnej miłości znalezionej w internecie. Ale chłopak przybywa opieszale. Poznaje Aliego (Mathis Sonzogni) i Maurice'a (Alex Caironi), gladiatora i piekarza. W Arles, a następnie w Étretat na Ibizie, pokonując wszelkie niebezpieczeństwa, ich przyjaźń przetrwa trzy lata.

Twórca Wszystkich miast Północy (17. NH) opuszcza zurbanizowany świat, by w poszukiwaniu odnowy – także filmowego języka – eksplorować inne formy budowania relacji. Już od pierwszych scen, rozgrywających się w laboratorium, jasne jest także, że opuszczając uniwersyteckie mury, para bohaterów z badaczy zamienia się w uczestników. Jonasz i Signe chcą doświadczać życia, a nie je katalogować. Nad jeziorem, do którego zmierzają, dołączy do nich kolejna osoba. Ten świat jest bowiem inkluzywny, otwarty, wspólnotowy. I jeśli za jedną z najważniejszych kategorii współczesności uznać płynność, to Afterwater staje się jej manifestem. Złożony z trzech części, z których każda ma troje bohaterów i w centrum inne jezioro, swobodnie przepływa pomiędzy epokami (teraźniejszość-przeszłość-przyszłość), mediami (cyfra-16mm-wideo), formami współistnienia, tożsamościami, ale także językami, ideami i tekstami. Czytany po polsku wiersz Wisławy Szymborskiej Woda, fragmenty powieści Święty Manuel Dobry, męczennik Miguela de Unamuno czy też myśl ekologicznego filozofa Timothy’ego Mortona spokojnie meandrują wśród obrazów, tworząc szemrzące dopływy tej pięknej, migotliwej i kojącej filmowej utopii.

Salvo chce uratować swoją pizzerię przed bankructwem. Lillo próbuje ocalić rodzinne gospodarstwo. Po śmierci ojca ci oddaleni od siebie bracia muszą połączyć siły.

Benin, Ouidah, dzielnica Panteonu Radości. W wieku od 12 do 14 lat są to: vidomègon (dziecko pod opieką), dziecko-duch (bez legalnej egzystencji) i sierota; marzą: będą bogaci i sławni w Paryżu... Ich oczy otwierają się szeroko przed willą Wielkiego Brata, który wydaje się podbijać Europę. By zaspokajać głód, śpiewają, tańczą, proszą o jałmużnę i uśmiechają się do życia.