Filmy koszmar, chłopiec, fotografia

Opowieść o niezłomnej woli i wielkiej wierze przeciwstawionym fizycznej sile i politycznym mechanizmom. To prawdziwa historia Tenzina Gyatso - tybetańskiego chłopca, który jako Dalaj Lama prowadził swój naród przez najbardziej burzliwe czasy w jego historii.

Akcja opowieści dzieje się zimą 1945 roku w czasie walki o wyspę Iwo Jima. Głównym bohaterem jest młody marines, James Bradley, który, po zwycięskiej bitwie, razem z pięcioma innymi żołnierzami zatknął amerykańską flagę na górze Suribachi.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Jessie (Rebecca Romijn) i Paul (Greg Kinnear) są szczęśliwymi rodzicami ośmioletniego syna Adama (Cameron Bright), który ginie w wypadku w dzień po swoich urodzinach. Po pogrzebie podchodzi do nich tajemniczy mężczyzna (DeNiro), doktor genetyki i specjalista ginekolog, dawny znajomy Jessie. Wiedząc o jej kłopotach z zajściem w ciążę, proponuje małżeństwu eksperyment medyczny polegający na sklonowaniu macierzystych komórek należących do ich zmarłego syna. Budzi w ten sposób nadzieję w rozpaczających po stracie rodzicach, którzy godzą się poddać tej próbie. Eksperyment się udaje, Jessie rodzi "nowego" Adama. Wszystko przebiega jak za pierwszym razem. Chłopiec rośnie zdrowy. W miarę upływu czasu Duncanowie stopniowo zauważają niewielkie różnice w zachowaniu ich obecnego syna, w stosunku do tego, jaki był pierwszy. Nasila się to szczególnie, gdy kończy osiem lat. Adam zaczyna mieć nocne koszmary i zachowywać się jak nawiedzony czymś złym. Tak, jakby jakaś istota przejmowała nad nim kontrolę, mając coraz większy wpływ na jego osobowość. Wszystko wskazuje na to, że to inne dziecko, niż tamto, które zmarło. Gdy rodzice próbują poradzić sobie z zaistniałymi faktami, sytuacja jeszcze się pogarsza.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Joe Rose zaplanował dla swojej dziewczyny kameralny piknik na wsi. Okazja jest wyjątkowa. Joe przyniósł wino i pierścionek. Właśnie zamierza się oświadczyć, gdy tuż obok opada napędzany gorącym powietrzem balon. W jego koszu uwięziony jest mały chłopiec. Joe i trzech innych mężczyzn instynktownie spieszy na pomoc...

Akcja "Kryminalnych" rozgrywa się współcześnie. W każdym odcinku policjanci pracują nad rozwiązaniem innej kryminalnej zagadki. Śledztwa prowadzone przez komisarza Zawadę, dotykają problemów ważnych dla większości Polaków - braku poczucia bezpieczeństwa, obojętności otoczenia, bezkarności bandytów, bezradności pokrzywdzonych.

Mehmet jest nowym zdobywcą Stambułu. Pracuje w wodociągach, ma młodą narzeczoną. Podczas burdy po meczu zaprzyjaźnia się z Berzanem, ulicznym sprzedawcą i kurdyjskim aktywistą. Pewnego razu podczas kontroli autobusu policja odnajduje obok Mehmeta porzuconą torbę z bronią. Przesłuchanie staje się brutalne i długie, gdyż zatrzymany wygląda podejrzanie kurdyjsko (ma ciemne włosy i ostre rysy twarzy). To zdarzenie niesie za sobą przykre konsekwencje: krąg znajomych Mehmeta stopniowo się przerzedza, w pracy pojawiają się problemy, spotyka się z szykanami ze strony sąsiadów, jego dziewczyna się załamuje. Jedyną osobą, która w pełni go rozumie jest Berzan, jednak i on nieustannie ściera się z policją. Gdy wydarza się tragedia, Mehmet wyrusza w długą podróż na Wschód (do ojczyzny Kurdów) i przechodzi tam powolną, lecz nieodwracalną metamorfozę. Dramatyczna przypowieść o tożsamości, przyjaźni, lojalności.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.