Odświeża nieco już zapomnianą formułę filmu politycznego. Kina, pozostającego w nierozerwalnym związku z rzeczywistością społeczną, a jednocześnie niebędącego jedynie kroniką filmową. przeczytaj recenzję

Nie jest to kino łatwe, ale za to nagradzające za uwagę. Unika oczywistości i intryguje zmiennością. przeczytaj recenzję

Niemal cały film to sceny dialogowe, bohaterowie albo siedzą, albo spacerują, no i oczywiście piją alkohol. przeczytaj recenzję

Rose Glass nakręciła rozrywkowe kino z dużym potencjałem na komercyjny sukces, jednak nieskładające na każdym kroku lennych hołdów grupom focusowym. przeczytaj recenzję

Intrygująco migotliwy, zmieniający maski, wodzący widza za nos i oferujący nieoczekiwane przyjemności. Aż chciałoby się dostrzec w nim jakąś głębię, a nie tylko bardzo ładnie opakowane powietrze. przeczytaj recenzję

Można jej zarzucić niezbyt równe tempo i nieco zbyt długi metraż, jednak jest intrygującym doświadczeniem. To po prostu kuchenne rewolucje, ale to hasło zostało wzięte dosłownie. przeczytaj recenzję

Tragiczna historia pokazana przez drobne gesty dobroci, życzliwości, podłości czy obojętności. przeczytaj recenzję

To obraz przesiąknięty pychą, zbudowany na złudnej pewności, bez cienia wątpliwości. Przez to humor rzadko kiedy trafia w tarczę, a słoneczny optymizm z każdą minutą staje się coraz bardziej nużący. przeczytaj recenzję

Tseden wykorzystał perspektywę ludzi z zewnątrz, aby zrobić to, co przez całą karierę, pokazać tybetańską kulturę. przeczytaj recenzję

"Gnijąc w słońcu" to kino, które podobnie jak jego główny bohater żywi się tylko poppersami i ketaminą. Nieco ogłupiałe przez narkotyki, ale zapewniające zaskakujące przyjemności. przeczytaj recenzję