Jako kino obrazu „High Life” niesie za sobą monolity myśli, doznań, wizji… Jeżeli Denis umie pięknie sportretować ojcowską miłość, korzysta bez nadęcia z symboli, to jest to kino warte mej uwagi. przeczytaj recenzję

„Zabij i żyj” godne jest rekomendacji, stanowi też krok w karierze niezależnego twórcy. Jednak po szalenie tajemniczym wstępie i liczbie poruszonych wątków spodziewać można było się więcej. przeczytaj recenzję

Dzieło Christensen jawi się jako zbiór wzruszających epizodów z życia pisarki, prowadzących stopniowo widza do torebki chusteczek, którymi otrze łzy w oczyszczającym z trosk finale. przeczytaj recenzję

„Korpo” to ostatecznie psychopatyczna rozwałka, zlepiona kretyńskimi zwrotami akcji, lecz przyjazna zwolennikom smoliście czarnego humoru. przeczytaj recenzję

„Loveling” jest filmem o małej apokalipsie, na którą musi być gotowy każdy rodzic. przeczytaj recenzję

„W cieniu drzewa” to całkiem sprawnie poukładane kino. Wątki przeplatają się ze sobą płynnie, tło zawiera obserwacje społeczne, a postaci mimo że niegodne naszej sympatii, napisane są autentycznie. przeczytaj recenzję

„Zimna wojna” to losy namiętnej relacji, między dwojgiem ludzi z odmiennych światów. Spotykamy ich w różnych miejscach, sytuacjach. A wraz z uczuciem, w tle odradza się europejska muzyka. przeczytaj recenzję

Ja w obliczu dobra, jakie oferuje „Ciche miejsce” przymykam oko na niewyszukany pomysł oraz niekonsekwencje. przeczytaj recenzję

Komu mogę polecić omawiane dzieło? Na pewno fanom horroru, niewierzącym, że w Indonezji znajdą kino technicznie nieustępujące zachodniej grozie. przeczytaj recenzję

Jeśli nie jesteście psychopatami (choćby we własnym mniemaniu, niczym autor niniejszej recenzji), trudno będzie wam wygrzebać z tego filmu pozytywy. przeczytaj recenzję